Kara Ormanda

Saçma sapan şairlerin, basit sıradan şiirleri çalınsa da kulağıma ara ara kızmadığımı hatta üzüldüğümü fark ettim. Derken bir kendini beğenmişlikte geldi hani. Sanırım yine size çok benzedim. Bunları Almanya`nın Kara Ormanından yazıyorum size. Soğuktan karacaların ot bulmakta zorlanıp ormanın derinliklerine doğru ilerlemesiyle karşılaştığımız yerden. Geyikler var etrafımda, sizlerde de olduğu gibi. Bir ağaçkakanın beynimi sizin saçma fikirleriniz ve ideolojileriniz kadar kemirmediğini fark ettiğimden beri melodi dinliyorum. Sanırım susarak daha çok konuşuyorum. Beton bloklar arasında yok yok çok klişe oldu, samimiyetsiz insan blokları arasında kendinize ait olduğunu sandığınız ufak yatak yada yaşam alanında elinizdeki sıcak kahve fincanını kıskandığımı sanıyorsanız çok yanılıyorsunuz. Beynimde devamlı kaynayan sıcak "sularla" benim çayım her daim sıcak. Geceyi atlatayım yazacağım devamını...