17 Şubat 2010 Çarşamba
Edebiyatın beslenme noktası...
Herkes şair olabilir, şiir yazabilir. Ama kımse eş ruhunu tatmadan, kendini ifade edemez...
13 Şubat 2010 Cumartesi
Seni Seviyorum...
Uzaklar burada şimdi. Hani hep uzaklarda olmak isterdin ya o bende şimdi. Uzaklar yakınımda olduğu için daha mı yakınım artık sana, yada uzaklarla beraber daha mı uzağım sana ? Bilemiyorum.
Çucukluğumun kokusunu özlerken delice, gençliğin ışığını söndürüyormuşum meğer, yavaş yavaş. Uzaklarda bir dolmuşun içinde,gideceğim yere heves olmadan ilerlerken yazıyorum, hayatı bırakıp giderken sana. Eski güzel günlere doğru ilerliyorum artık, ve doğru yolu gösteren tek pusula bilinmezlik. Bilinmezliğe kaybolmuş güzel günler!
Zamanın gerisinde yaşarken birden yaşadığım zamanın ilerisinde sancılarla uyanıyorum. Ve sen hala uyuyorsun. Kırık bir kalemin döküntü cümlelerinden bir gecekondum var artık. Duvarları şiir kokan, mutfağında binbir türlü manaların kaynadığı gecekondum var artık. Bahçesi kitap yapraklarından, şiirden, felsefeden, senden, edebiyattan, yani sana verilebilecek bütün güzel çiçekleri, yetiştirmeye yetecek kadar manalı gübreleri olan.
Bükme boynunu sakın neden ben yokum diye. Hani ben buranın neresindeyim diye. Bunları okuyan sen bilmelisinki evimiz bitiyor yavas yavas. Sana hazırlıyorum tüm bunları. Ve mola vakti... Asma suratını periler prensesi Gündüzleri çalışamam ben.
Çucukluğumun kokusunu özlerken delice, gençliğin ışığını söndürüyormuşum meğer, yavaş yavaş. Uzaklarda bir dolmuşun içinde,gideceğim yere heves olmadan ilerlerken yazıyorum, hayatı bırakıp giderken sana. Eski güzel günlere doğru ilerliyorum artık, ve doğru yolu gösteren tek pusula bilinmezlik. Bilinmezliğe kaybolmuş güzel günler!
Zamanın gerisinde yaşarken birden yaşadığım zamanın ilerisinde sancılarla uyanıyorum. Ve sen hala uyuyorsun. Kırık bir kalemin döküntü cümlelerinden bir gecekondum var artık. Duvarları şiir kokan, mutfağında binbir türlü manaların kaynadığı gecekondum var artık. Bahçesi kitap yapraklarından, şiirden, felsefeden, senden, edebiyattan, yani sana verilebilecek bütün güzel çiçekleri, yetiştirmeye yetecek kadar manalı gübreleri olan.
Bükme boynunu sakın neden ben yokum diye. Hani ben buranın neresindeyim diye. Bunları okuyan sen bilmelisinki evimiz bitiyor yavas yavas. Sana hazırlıyorum tüm bunları. Ve mola vakti... Asma suratını periler prensesi Gündüzleri çalışamam ben.
6 Şubat 2010 Cumartesi
Ukalanın dönüşü... Kısaca Siz...
Hissedin! Siz gözlerinizi kapatıp açıncaya kadar dünyanın o muhteşem o gürültülü dönüşünü hissedin. Büyük bir sistemin nasıl bir kusursuzlukla işlediğini hissedin! Yıldızları, uzayı ve o devasa evreni hissedin! Bir düşünün, sadece içten ve tüm samimiyetle, gözlerinizi kapatıp düşünün. Güneşin yakıcı sıcaklığını ve göz kamaştıran parlamasını hissedin. Ve uyanın şimdi bir kendinize bakın. Okadar muazzam bir sistemin içinde olan siz ve içimde Evrenler olan ben. Ukala bir cümlenin sonunda olan ben hala bir tek şeyi anlamıyorum!
Evren içerisinde Evrenler olabilirken, insan içerisinde neden ufak bir insan olamıyor?
Hadi cevap verin! Ama yazmadan ve söylemeden sadece kendinize. Ve anlayın "Anlayamıyacağınızı".
Eğer anlamış olsaydınız eğer böyle bir yetiniz olsaydı bunları okuyor olmazdınız!
Evren içerisinde Evrenler olabilirken, insan içerisinde neden ufak bir insan olamıyor?
Hadi cevap verin! Ama yazmadan ve söylemeden sadece kendinize. Ve anlayın "Anlayamıyacağınızı".
Eğer anlamış olsaydınız eğer böyle bir yetiniz olsaydı bunları okuyor olmazdınız!
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
