26 Kasım 2011 Cumartesi

Kızıl severim ben...

Herzaman dediğim gibi yine tekrar etmek istiyorum. İçimdeki ruh halini anlatacak bir dil bilmediğim için çok kızgınım. Beynim kendi düşüncelerine cevap veremiyor, yazık.
Yağmurda sigara içmek sıcak bir limana sığınmak gibi gelir bana. Ateşin varlığını bilmek ısıtır. Küçücük bir varlık koca bir ruhu bedeni ısıtır. Her nefeste, daha bir alevlenip şapkamdan yansır kocaman kızıl "sıcak" rengi olur. Şapka iyidir bu yüzden. Sigarayı ıslanmaktan korur ve sıcaklığı hissettirir. Bazen bir yuvanın çatısını aratmaz hayattan çok şey beklemeyen bir adama. Yine üşüdüm ısınmak için gidiyorum şapkamın altındaki limana...